DNA, organizmaların ve virüslerin canlılık işlevlerini yerine getirirken aynı zamanda genetik bilgilerini taşır. DNA, çift sarmal yapıda bir moleküldür ve iki polinükleotid zincirinden oluşur. Bu zincirler arasında ikili veya üçlü hidrojen bağları bulunur. DNA'nın kendini eşleme özelliği vardır ve bu süreçte deoksiriboz şekerlerinden oluşan nükleotidlerin adeninin karşısına timin, guaninin karşısına ise sitozin gelecek şekilde eşleşmesi sağlanır.

DNA, dört temel nükleotid içerir: adenin (A), timin (T), guanin (G) ve sitozin (C). Adenin her zaman timin ile, guanin ise sitozin ile eşleşir. Bu baz eşleşmeleri, DNA'nın çift sarmal yapısını korur. DNA'nın kendini eşlemesi sırasında, hidrojen bağları ile birbirine bağlı olan baz zincirleri birbirinden ayrılır ve her bir iplikçik, kendi karşısına yeni bir iplikçik sentezler. Bu süreç, genlerin çoğalmasını sağlar.

DNA sıralamasında bazlar nükleotidleri, nükleotidler genleri, genler DNA'yı ve son olarak DNA kromozomları oluşturur. DNA, hücre çekirdeği bulunan organizmalarda çekirdek içinde, hücre çekirdeği bulunmayan organizmalarda ise sitoplazma içinde yer alır. Bir nükleotidin yapısında organik baz, deoksiriboz şekeri ve fosfat bulunur. Örneğin, fosfat, şeker ve guanin birleşerek guanin nükleotidini oluşturur. DNA zincirlerinde fosfat, şeker ve baz sayıları daima birbirine eşittir. Genetik özellikleri taşıyan DNA'lar kromozomlar içinde yer alır. Her türün kendine has kromozom sayıları vardır ve aynı türe ait olan her bireyin kromozom sayıları birbirine eşittir. Canlılarda sadece üreme kromozomları farklılık gösterebilir.

DNA sıralaması, genetik bilginin doğruluğunu ve bütünlüğünü korumak için kritik öneme sahiptir. DNA'nın doğru eşleşmesi ve düzgün replikasyonu, hücrelerin düzgün çalışmasını ve organizmaların sağlıklı gelişimini sağlar. Yanlış DNA sıralamaları, genetik hastalıklara ve bozukluklara yol açabilir. DNA sıralama teknolojileri, genetik araştırmalar ve tıbbi teşhisler için büyük bir ilerleme kaydetmiştir ve bu teknolojiler sayesinde genetik hastalıkların erken teşhisi ve tedavisi mümkün hale gelmiştir.